مطالبی در مورد هندوانه

هندوانه میوه ای با پوست ضخیم و اندازه های متفاوت است. رنگ پوست آن زرد و سبز پررنگ است، داخل آن به رنگ قرمز، صورتی و یا سفید دیده می شود، کمی معطر است و در  کشورهای گرمسیر در فصل تابستان مصرف بسیار زیادی دارد. صد گرم آن دارای 30 کیلو کالری ، 4/0 گرم پروتئین ، 2/0 گرم چربی، 4/6 گرم قند ، 3/0 گرم فیبر، 1 میلی گرم سدیم، 7 میلی گرم کلسیم ، 100 میلی گرم پتاسیم، 7 میلی گرم ویتامینC و 590 واحد بین المللی ویتامینA می باشد.

هندوانه خواص بسیاری دارد از آن جمله ضد استفراغ و تهوع است. مخصوصاً برای افرادی که در تابستان دچار گرمازدگی می شوند، نوشیدن آب هندوانه با کمی گلاب می تواند مفید باشد. ضدعفونی کننده بدن و در واقع پاک کننده روده ها بوده است.

برای دیدن بقیه مطالب به ادامه مطلب بروید.

مطلبی جامع و کامل در رابطه با خواص موز

موز یکى از قدیمى‏ترین گیاهان کشت شده در دنیا بوده و احتمالاً از یک گونه وحشى مشتق شده است. در واقع موز یک گیاه شبه‏درخت است که مى‏تواند به ارتفاع ۹ متر هم برسد. در کتاب‏هاى طب سنتى با نام‏هاى «موز» و «طلح» آمده است. انواع آن را به انگلیسى Banana و Plantain گویند. گیاه آن از خانواده Musaceae مى‏باشد.

مشخصات:

گیاه موز از گیاهان چند ساله علفى بزرگ است که شبیه درختچه مى‏باشد، ولى ساقه‏هاى آن علفى است. برگ‏هاى آن بزرگ و به طول چند متر است که قسمت تحتانى آنها لوله شده و داخل یکدیگر پیچیده و تشکیل یک نوع ساقه کلفت را مى‏دهند که در حقیقت دنباله تحتانى برگ‏هاى آن به هم پیچیده است. عرض برگ‏ها، ۳۰ تا ۵۰ سانتى‏متر مى‏باشد و رنگ آنها سبز روشن است. برگ‏ها به طور گروهى در انتهاى تنه برگى گیاه، چتر مى‏زنند و گل آذین گیاه از بین برگ‏ها ظاهر مى‏شود و میوه آن به شکل خوشه فشرده متشکل از دهها موز در مى‏آید.

ترتیب باردهى آن به این نحو است که پس از هر باردهى برگ‏ها و ساقه از بین مى‏روند و از قسمت زیرزمینى گیاه یک ساقه دیگرى متشکل از برگ‏ها خارج مى‏شود که آن هم پس از میوه دادن به نوبه خود از بین رفته، جاى خود را به ساقه دیگرى مى‏دهد.

تکثیر موز از طریق پاجوش‏هایى است که از ریشه آن مى‏زند و هنگامى که این پاجوش‏ها به ارتفاع ۸۰ سانتى‏متر رسیدند، آن را جدا کرده و از فاصله ۳ ـ ۲ متر دورتر از بوته مادر مى‏کارند. موز، بومى مناطق حاره خاور دور است و در جنوب ایران نیز ارقامى از آن کاشته مى‏شود.

میوه موز میوه‏اى است استوانه‏اى و قوسى که بسته به نوع موز به قطر ۱۲ ـ ۳ سانتى‏متر و به طول ۳۰ ـ ۵ سانتى‏متر است. رنگ پوست میوه معمولاً سبز مایل به زرد و یا زرد

است که پس از رسیدن و مدتى ماندن، کمى قهوه‏اى مى‏شود. در قسمت داخلى پوست، گوشت سفید شیرین و در بعضى ارقام بسیار معطر و لذیذ واقع است. در میوه موز معمولاً دانه رشد ننموده و وجود ندارد. معمولاً در حدود ۴۰ درصد از موز را پوست و ۶۰ درصد را گوشت تشکیل مى‏دهد.

انار خواص آنتی‌اکسیدانی دارد. افزون بر آن این میوه زیبا و خوشرنگ منبع خوبی از انواع ویتامین‌ها از جمله ویتامین A، C وE و اسید فولیک است.

این میوه پرخاصیت، برای درمان و بهبود مشکلات گوارشی، سرطان، مراقبت از دندان‌ها، التهاب مفاصل، کم‌خونی و دیابت هم مفید است.

در طب سنتی انار برای پاکسازی پوست و کاهش التهاب‌های مختلف هم مصرف می‌شده است. آب انار برای درمان گلودرد نیز موثر است.

انار و درمان بیماری‌ها

اختلالات معده:
پوست و برگ انار برای بهبود مشکلات معده و اسهال‌ ناشی از مشکلات گوارشی مفید است. آب انار نیز در بهبود اسهال خونی موثر است.

مشکلات قلبی:
مصرف منظم انار یا آب آن باعث می‌شود گردش خون در سراسر بدن به درستی انجام پذیرد. این خاصیت، خطر حملات و سکته قلبی را نیز کاهش می‌دهد. خواص آنتی‌اکسیدانی موجود در این میوه به جلوگیری از لخته شدن خون هم کمک می‌کند.

برای دیدن بقیه مطالب به ادامه مطلب بروید.

مطالبی در مورد گویجه فرنگی

گوجه فرنگي

     نام مترادف SOLANUM LYCOPERSICUM و در زبان هاي فرانسوي و آلماني TOMATE، انگليسي TOMATO و عربي طماطم گفته مي شود. ميوه اين گياه كه قسمت اصلي آن است به صورت خام يا پخته در سالاد، انواع سس ها، سوپ و انواع موادغذايي به طور وسيع در جهان مورد استفاده قرار مي گيرد. اكثراً گوجه فرنگي را در زماني كه به رنگ قرمز است استفاده مي كنند و كمتر از ميوه سبز آن استفاده مي شود. مهمترين تركيبات گوجه فرنگي شامل حدود ۹۰ درصد و يا كمي بيشتر آب مي باشد و بقيه درصد آن، را پرتئين، چربي، قندهاي مختلف از جمله گلوكز و فروكتوز، ويتامين هاي A، C و K،تيامين ، ريبوفلاوين، پانتوتنيك اسيد، اسيد فوليك، ويتامين E، اسيد آمينه هاي ضروري، املاح معدني از جمله كلسيم، فسفر، آهن، سديم، پتاسيم، منزيوم، مس، منگنز، كبالت، روي و راسنيك مي باشد و به تازگي وجود يد نيز در گوجه فرنگي گزارش شده است

گوجه فرنگي از هزاران سال پيش وجود داشته است ولي البته باندازه يک گيلاس بوده است و کم کم در اثر پرورش درشت تر شده است.

خاستگاه اصلي اين گياه آمريکاي جنوبي است. در سده شانزدهم در کشور پرو به مقدر زياد کشت مي‌‌شده است. در قرن هفدهم گوجه فرنگي به انگلستان و هلند راه يافت و چون بسيار گران بود فقط مردم ثروتمند مي‌‌توانستند از آن استفاده کنند و بنام سيب عشق معروف شد.

گوجه فرنگي امروزه در تمام مناطق دنيا کشت مي‌‌شود و تقريبا در تمام فصول سال وجود دارد گوجه فرنگي انواع مختلف درد و در حدود شانزده نوع آن در بازار بفروش مي‌‌رسد. يک نوع آن گوجه فرنگي سفيد است که داراي اسيد نمي‌باشد. گوجه فرنگي را بايد هنگاميکه کاملا رسيده استداز بوته چيد و مصرف کرد زيرا گوجه فرنگي نارس و سبز است و براي بدن مخصوصا کليه ها مضر است البته در کشورهاي صنعتي گوجه فرنگي را کال مي‌‌چينند تا هنگاميکه به مقصد مي‌‌رسد و يا در انبار مي‌‌رسد و قرمز مي‌‌شود. اگر گوجه فرنگي کاملا قرمز باشد ولي هنگاميکه آنرا باز مي‌کنند تخم آن سبز باشد نشانه اين است که گوجه فرنگي را کال چيده‌اند و بعدا رسيده است.

گوجه فرنگي گياهي است يکساله داراي شاخه‌هاي زياد که ارتفاع آن تا حدود يک متر مي‌‌رسد.

گلهاي آن زرد رنگ است که از کنار شاخه ها و يا ساقه آن بيرون مي‌‌آيد. مويه آن گرد و يا تخم مرغي و برنگ زرد و يا قرمز ديده مي‌‌شود.